آیا رنجی فراتر از تجربه اکنون من وجود دارد؟…
اگر کسی بگوید هرگز رنج و درد رو تجربه نکرده، به نظرم هنوز در دایره امن معصومِ خودش گیر کرده است…
مگر میشود در این دنیا رنج را تجربه نکرد؟؟؟
این دنیا پر است از درد، رنج، سختی، پر است از نامهربانی های مردمان و مسئولان.
اما آیا طعم لذت را بدون درک درد و رنج می فهمیم؟
آیا رشد های بزرگ ما از دل رنجهایمان جوانه نزدند؟
نه اشتباه نکنید! هرگز قصد ندارم بگویم به استقبال رنج برویم یا رنج تولید کنیم…
چون در دل این دنیا رنج به صورت پیش فرض در برهه های مختلف به وفور وجود دارد پس هرگز نیاز به تولیدش نیست، خودش به موقع به ما سر خواهد زد…
تمام حرفم تبدیل خودخواسته ی درد به رنج است. نکند به کارخانه ی تبدیل رنج تبدیل شویم!
به کلماتی که در گفتگوهایتان انتخاب می کنید بیشتر از پیش دقت کنید و رنج مازاد بر خودتان تحمیل نکنید.
حال که اساس زندگی این است، پس غنیمت بدانیمش…
و از وجودش برای جوانه های بهاری وجودمان استفاده میکنم.
امید، نورِ انتهای تونل تاریکِ این روزهای ماست…
من #امید می کارم
تو هم بکار هموطن…
پیمان پاریاد